czynić

czynić
czynić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl_8}}– uczynić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podniośle: robić, stwarzać, powodować coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czynić coś w dobrej wierze. Uczynili wszystko, by go uratować. Czynić komuś wymówki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podniośle: postępować w określony sposób; zachowywać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Źle czynicie, jeśli opuszczacie niedzielną mszę św. (Z) Przejść przez życie, dobrze czyniąc. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować stawanie się kimś, czymś, jakimś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stanowisko dyrektora czyni go odpowiedzialnym za bezpieczeństwo pracowników. Łatwe sukcesy uczyniły kogoś aroganckim. ZOB. robić [czynić] awanse {{/stl_10}}{{stl_8}}{komuś}; {{/stl_8}}{{stl_7}}robić [czynić] {{/stl_7}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}trudności; robić [czynić] {{/stl_7}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}wstręty {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …   Słownik języka polskiego

  • czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… …   Słownik frazeologiczny

  • czynić honory domu — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować gości, pełniąc wobec nich obowiązki gospodarza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka spóźniała się, więc córka czyniła honory domu wobec gości, którzy już się pojawili. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [poczynić, podejmować, podjąć] starania [zabiegi] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{o coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ubiegać się, starać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czynił starania o przyjęcie go do pracy. Podjąć starania o zwrot majątku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [robić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}uwagi {{/stl 13}}{{stl 7}} ganić, krytykować kogoś; zwracać komuś uwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie pozwolę, by ktoś czynił mi publicznie uwagi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [robić] cuda — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś prawie niewykonalnego; dokonywać rzeczy niemożliwych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekarze robili cuda, by go uratować. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić [robić] uwagi — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać swoją opinię, własne zdanie na dany temat; krytykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłowie czynili uwagi do przedstawionego projektu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”